آموزشگاه موسیقی ترانه مهر دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شهرری اولین آموزشگاه موسیقی تخصصی سازهای موسیقی کلاسیک با اساتید مجرب و متخصص
آهنگساز در برگههای نت قطعه موسیقی، نشانههایی برای کنترل حجم و شدت صدای ساز که نوازنده باید رعایت کند قرار میدهد. میزان شدت صدا در موسیقی، دینامیک نامیده میشود. شدت صدا به دامنه نوسانی که صوت را پدید میآورد بستگی دارد. به عنوان مثال هر قدر سیم گیتار شدیدتر نواخته شود و یا روی کلاویه پیانو فشار بیشتری وارد شود، صدای پدید آمده قویتر خواهد بود.
به طور مثال p یعنی ضعیف و یا f یعنی قوی
برایدرک بهتر این قضیه ویدئو ارکسترال زیر را چندین بار با دقت گوش کنید و به نوشته های روی صفحه دقت کنید که forte می نویسد شدت صدا افزایش مییابد و piano می نویسد شدت صدا کاهش میابد .
آکسان (از انگلیسی: accent) در موسیقی، به مفهوم تاکید بر شدت اجرای نت و یا نت هایی که این با این علامت مشخص شده باشند و حدودا نوانس(شدت) تاکید بر هر نت که با این علامت مشخص شده باشد تا دو برابر افزایش می یابد
دولاخط بازگشت یا تکرار (به انگلیسی: Repetition)، علامتی است که در انتهای یک میزان آمده و به شما میگوید، باید یک قسمت یا کل قطعهٔ موسیقی تکرار شود.
اگر بخواهیم قسمت مشخصی از قطعه تکرار شود، آن بخش را بین دو علامت تکرار قرار میدهیم، اما اگر فقط یک علامت بازگشت در پایان میزان وجود داشته باشد، به معنای آن است که از ابتدای قطعه تا علامت تکرار را دوباره اجرا کنیم.
علامت دولاخط بازگشت، همانند دولاخط پایان از یک خط باریک و یک خط ضخیم تشکیل شده، با این تفاوت که قبل از آن دو نقطه روی هم (:) آورده میشود.
دولاخطِ بازگشتِ معکوس، که علامتی قرینهٔ علامت دولاخط بازگشت است، نمایانگر شروع محدودهٔ بازگشت برای یک قطعهٔ موسیقی است.
دولاخط پایان علامتی است که در انتهای نتهای یک آهنگ میآید و نشان دهندۀ پایان قطعه موسیقی است. در واقع زمانی که یک قطعه موسیقی که از سازهای متفاوت تشکیل شدهاست میخواهد اعلام کند که به پایان رسیدهاست، از علامتی که آن را دولا خط پایان میگویند استفاده میشود که برای بستن میزان به نشانه خاتمه قطعه است. مشخصه این دولا خط، ضخیم بودن خط بیرونی نسبت به خط داخلی هست.
اما چنانچه هر دو خط باریک باشند، این دولا خط برای جدا کردن بخشهای مختلف در یک قطعه موسیقی استفاده میشود مثلاً اگر در میزان قبل و بعد کسر میزان تغییر کرده باشد از دوخط باریک موازی استفاده میشود که به آن «دولاخط» می گویند.
آنتونیو ویوالدی که در سال 1678 میلادی در ونیز ایتالیا به دنیا آمده، به عنوان یکی از معروف ترین موزیسین های جهان و یکی از بهترین ویولونیست های دنیا شناخته می شود.
در روز به دنیا آمدن ویوالدی یعنی 4 مارس 1678 در ونیز یک زلزله بسیار شدید آمد و زندگی ویوالدی به این شکل در ایتالیا آغاز شد. پدر ویوالدی یعنی جیوانی باتیستا ویوالدی یک ویولونیست بسیار معروف زمان خودش بوده به همین خاطر هم جیوانی باتیستا ویوالدی می خواسته که فرزند بزرگترش یعنی آنتونیو ویوالدی هم ویولونیست شود! در واقع آنتونیو ویوالدی به خاطر اینکه پدرش ویولنیست بوده، این موقعیت را پیدا می کند که از طریق پدرش با بعضی از معروف ترین موزیسین ها و بهترین نوازنده های زمان خودشان ملاقات کند و بدین شکل ویولن را با بالاترین کیفیت ممکن یاد بگیرد.
ویوالدی در طول سه دهه از حدود 30 سالگی به بعد می تواند بیشتر کنسرتوها و قطعات خودش را تولید کند. جالب است که بدانید 500 کنسرتو، 300 سونات، 46 اپرا و انواع قطاعات دیگر از ویوالدی به یادگار باقی مانده که هر کدامشان به نوعی بر روی نوازنده ها و موزیسین های بعد از او از جمله باخ تاثیر گذاشته اند. اما از میان همه آثار او، قطعاتی که با نام چهار فصل ویوالدی شناخته می شوند، از بقیه معروف تر بوده اند. متاسفانه باید بگویم که ویوالدی در انتهای زندگیش در فقر شدیدی زندگی می کرده و مجبور بوده که قطعات هنری خودش را بفروشد تا بتواند زندگی کند. در نهایت هم در همین فقر از دنیا می رود و یک خاکسپاری ساده برایش انجام می شود. نکته عجیب دیگر اینکه تا سال 1926 مجموعه آثار ویوالدی به صورت کامل گردآوری نشده بوده است. تا اینکه در سال 1926 یک سری از دست نوشته های او در مدرسه ای در منطقه پیمونت ایتالیا کشف می شود و مجموعه آثار ویوالدی توسط یک مورخ موسیقی به نام دکتر آلبرتو جنتیلی گردآوری می شود.
درباره چهارفصل ویوالدی
چهارفصل ویوالدی معروف ترین و محبوب ترین اثر ویوالدی است که اتفاقا یکی از معروف ترین آثار دوران باروک هم محسوب می شود. در واقع چهارفصل ویوالدی یک مجموعه بسیار ارزشمند است که از 4 کنسرتو مختلف تشکیل شده است که هر کدامشان با الهام از یکی از فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان ساخته شده اند. هر کدام از این کنسرتوها تداعی کننده یکی از فصل های چهارگانه هستند و به قدری با مهارت ساخته شده اند که با گوش کردن به هر کدام از آن ها حال و هوای همان فصل درک می شود! کافی است که چهارفصل ویوالدی را گوش کنید تا بتوانید از فصل بهار به فصل تابستان و بعد به فصل پاییز و زمستان بروید و حال و هوای هر 4 فصل را با تمام وجود احساس کنید! در آخر به شما توصیه می کنم که حتما بیوگرافی آیدا هندل و بیوگرافی پاگانینی را هم مطالعه کنید تا بیشتر با زندگی جذاب و گاه عجیب و غریب موزیسین ها و نوازنده های معروف آشنا شوید.
تنبک یکی از اصلی ترین اجزای موسیقی سنتی ایرانی است .تنبک در کنار دیگر ساز های کوبه ای ایرانی به دو صورت تکنوازی و همنوازی نواخته میشود که امروزه تمرکز استادان این ساز بیشتر بر روی تکنوازی و تکنیک نوازی تنبک معطوف شده است. آموزش تنبک در موسیقی ایرانی پایه و اساس ریتم شناسی است و نقش بسیار مهمی در آن دارد.در واقع تنبک نقش اصلی را در ریتم و ضرب قطعات موسیقی سنتی ایفا میکند . تقریبا تمام نوازنده های ساز های ایرانی نیاز به دوره ی ریتم شناسی و ضرب توسط ساز تنبک را دارند که به درک آنها از ریتم کمک کند و باعث سریع تر شدن فرایند آموزش موسیقی شود. این ساز به دو صورت تنبک و دمبک تلفظ میشود که شکل امروزی تر آن تنبک است.این کلمه متشکل از دو بخش تن (تم) و بک است که این دو از حرکات اصلی نوازندگی این ساز میباشد.
شکلی از نُتِ مقطع و شدیدتر از اِستاکاتو است. در این شیوه که با علامتی عمودی و به شکلِ میخک در بالا یا پایینِ یک نت یا نتهایی قرار داده میشود و یک چهارم ارزشِ زمانی نتِ داده شده اجرا و بقیه به سکوت تبدیل میشود.