آموزشگاه موسیقی ترانه مهر دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شهرری اولین آموزشگاه موسیقی تخصصی سازهای موسیقی کلاسیک با اساتید مجرب و متخصص
دَف یکی از سازهای کوبه‌ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیده‌اند و با ضربه‌های انگشت می‌نوازند. این ساز از سازهای ضربی ایرانی شبیه به دایره ولی بزرگ‌تر از آن و با صدای بم‌تر است.
چنان‌که از کتاب‌های موسیقی و نوشته‌ها و اشعار برمی‌آید، در ایران قدیم این ساز برای پشتیبانی از ساز و حفظ وزن به کار می‌رفته و رکن اصلی مجالس عیش و طرب و محافل اهل ذوق و عرفان بوده که قوالان هم با خواندن سرود و ترانه آن را به کار می‌بردند. در کتاب‌های لغت در معنی دف یا دایره می‌نویسند: آن چنبری است از چوب که بر روی آن پوست کشند و بر چنبر آن حلقه‌ها آویزند. در قدیم برای آنکه طنین بهتری داشته باشد روی دف پوست آهو می‌کشیدند.
در قدیم دف یا دایره کوچک را که چنبر آن از روی و برنج ساخته می‌شد خمک یا خمبک می‌گفتند. به دست زدن با وزن و به‌اصطلاح بشکن زدن هم خمک یا خمبک می‌گفتند.
آموزشگاه موسیقی ترانه مهر شهرری دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اولین آموزشگاه تخصصی سازهای موسیقی کلاسیک در شهرری میباشد که توسط مهردادجهانگیری نوازنده گیتار کلاسیک و پیانو کلاسیک تاسیس گردیده است.
آموزشگاه موسیقی ترانه مهر نیز در زمینه های آموزش هنرجویان پیشرو در منطقه شهرری و مناطق اطراف عملکردی بسیار موفق و درخشان داشته و دارد مخصوصا در ساز های ویولن گیتار پیانو و آموزش موسیقی به کودکان و از سنین 4 سال به بالا که در جشنواره های معتبر رسمی شرکت داشته اند و موفق به کسب رتبه های برتر گردیده اند و"" نه فقط در کنسرت های آموزشگاهی داخلی لطفا به این نکته توجه فرمائید""
همچنین آموزشگاه موسیقی ترانه مهر شهرری با بهره گیری از اساتید متخصص در زمینه های ساز های کلاسیک و ایرانی دارای کادر آموزشی بی نظیری در سطح منطقه شهرری میباشد که دارای سابقه کاری متناسب و تخصص بسیار بالا میباشند.
دولاخط پایان علامتی است که در انتهای نتهای یک آهنگ می‌آید و نشان دهندۀ پایان قطعه موسیقی است. در واقع زمانی که یک قطعه موسیقی که از سازهای متفاوت تشکیل شده‌است می‌خواهد اعلام کند که به پایان رسیده‌است، از علامتی که آن را دولا خط پایان می‌گویند استفاده میشود که برای بستن میزان به نشانه خاتمه قطعه است. مشخصه این دولا خط، ضخیم بودن خط بیرونی نسبت به خط داخلی هست.
اما چنانچه هر دو خط باریک باشند، این دولا خط برای جدا کردن بخش‌های مختلف در یک قطعه موسیقی استفاده میشود مثلاً اگر در میزان قبل و بعد کسر میزان تغییر کرده باشد از دوخط باریک موازی استفاده میشود که به آن «دولاخط» می گویند.
آنتونیو ویوالدی که در سال 1678 میلادی در ونیز ایتالیا به دنیا آمده، به عنوان یکی از معروف ترین موزیسین های جهان و یکی از بهترین ویولونیست های دنیا شناخته می شود.
در روز به دنیا آمدن ویوالدی یعنی 4 مارس 1678 در ونیز یک زلزله بسیار شدید آمد و زندگی ویوالدی به این شکل در ایتالیا آغاز شد. پدر ویوالدی یعنی جیوانی باتیستا ویوالدی یک ویولونیست بسیار معروف زمان خودش بوده به همین خاطر هم جیوانی باتیستا ویوالدی می خواسته که فرزند بزرگترش یعنی آنتونیو ویوالدی هم ویولونیست شود! در واقع آنتونیو ویوالدی به خاطر اینکه پدرش ویولنیست بوده، این موقعیت را پیدا می کند که از طریق پدرش با بعضی از معروف ترین موزیسین ها و بهترین نوازنده های زمان خودشان ملاقات کند و بدین شکل ویولن را با بالاترین کیفیت ممکن یاد بگیرد.
ویوالدی در طول سه دهه از حدود 30 سالگی به بعد می تواند بیشتر کنسرتوها و قطعات خودش را تولید کند. جالب است که بدانید 500 کنسرتو، 300 سونات، 46 اپرا و انواع قطاعات دیگر از ویوالدی به یادگار باقی مانده که هر کدامشان به نوعی بر روی نوازنده ها و موزیسین های بعد از او از جمله باخ تاثیر گذاشته اند. اما از میان همه آثار او، قطعاتی که با نام چهار فصل ویوالدی شناخته می شوند، از بقیه معروف تر بوده اند. متاسفانه باید بگویم که ویوالدی در انتهای زندگیش در فقر شدیدی زندگی می کرده و مجبور بوده که قطعات هنری خودش را بفروشد تا بتواند زندگی کند. در نهایت هم در همین فقر از دنیا می رود و یک خاکسپاری ساده برایش انجام می شود. نکته عجیب دیگر اینکه تا سال 1926 مجموعه آثار ویوالدی به صورت کامل گردآوری نشده بوده است. تا اینکه در سال 1926 یک سری از دست نوشته های او در مدرسه ای در منطقه پیمونت ایتالیا کشف می شود و مجموعه آثار ویوالدی توسط یک مورخ موسیقی به نام دکتر آلبرتو جنتیلی گردآوری می شود.
درباره چهارفصل ویوالدی
چهارفصل ویوالدی معروف ترین و محبوب ترین اثر ویوالدی است که اتفاقا یکی از معروف ترین آثار دوران باروک هم محسوب می شود. در واقع چهارفصل ویوالدی یک مجموعه بسیار ارزشمند است که از 4 کنسرتو مختلف تشکیل شده است که هر کدامشان با الهام از یکی از فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان ساخته شده اند. هر کدام از این کنسرتوها تداعی کننده یکی از فصل های چهارگانه هستند و به قدری با مهارت ساخته شده اند که با گوش کردن به هر کدام از آن ها حال و هوای همان فصل درک می شود! کافی است که چهارفصل ویوالدی را گوش کنید تا بتوانید از فصل بهار به فصل تابستان و بعد به فصل پاییز و زمستان بروید و حال و هوای هر 4 فصل را با تمام وجود احساس کنید! در آخر به شما توصیه می کنم که حتما بیوگرافی آیدا هندل و بیوگرافی پاگانینی را هم مطالعه کنید تا بیشتر با زندگی جذاب و گاه عجیب و غریب موزیسین ها و نوازنده های معروف آشنا شوید.
♦️یک شکل از جمله‌بندی یا «آرتیکولاسیون» در موسیقی است که با قرار دادن نقطه‌ای در بالا یا پایینِ یک یا چند نت ، ارزش زمانی آن را به نصف کاهش می‌دهد. در این شیوه ابتدا نیمی از ارزش زمانی نتِ داده شده اجرا و نیمی دیگر به سکوت تبدیل میشود. اجرای اِستاکاتو در ریتم موسیقی تغییری ایجاد نمی‌کند و نقطهٔ مقابل حرکتِ متصل یا لگاتو محسوب میشود.
ترتیب کلیدها از بم به زیر عبارتند از بم به زیر ) باس - باریتون - تنور - آلتو - متسوسوپرانو - سوپرانو - شل توضیح: با کلید باس نتهای بم تر ( صداهای با فرکانس پایین تر ) را می توان نوشت و همین طور که به ترتیب کلیدها که در بالا آمده پیش برویم، نتها زیر تری را می توان نوشت.
تقسیم بندی صدای انسان در گروه کر ( آواز جمعی، کرال )
توضیح: برای تقسیم بندی صدای انسان ابتدا آن را به دو گروه صدای زنان، کودکان و صدای مردان تقسیم می کنیم و هر گروه نیز به سه قسمت زیر - متوسط - بم تقسیم میشوند که برای هر یک نامی در نظر گرفته شده است. مثلا به صدای بم زنان آلتو و به صدای بم مردان باس گفته میشود. نکته: امروزه در گروه گر معمولا چهار دسته صدا وجود دارد که از بم به زیر عبارتند از: باس - تنور - آلتو - سوپرانو و استفاده از متسوسوپرانو و باریتون به تدریج منسوخ شده است.
🔴بطور کلی محدوده صدایی خانمها و کودکان زیرتر از محدوده صدایی آقایان است.
خطوط اضافه ( تکمیلی) روی پنج خط حامل تنها یازده نت را می توان جای داد، حال برای ادامه دادن نتها از خطوط اضافه استفاده می کنیم.
نکته: خطوط اضافه را از بالا و پایین بنا به نیاز می توان ادامه داد. نکته: خطوط اضافه در مورد کلیدهای دیگر نیز کاربرد دارد. توضیح: برای یادگیری خطوط اضافه باید به منطق آن توجه کنیم. آخرین نتی که از پایین با کلید شل نوشتیم نت «ر» ( زیر خط اول ) می باشد پنج خط دیگر زیر آن فرض و همانند گذشته نت ها را روی خطوط و بین خطوط می نویسیم و نام گذاری می کنیم.
بنا به نیاز باز می توان خطوط دیگری علاوه بر این پنج خط فرضی در نظر گرفت. همین منطق در مورد نت ها با خود اضافه در بالای پنج خط اصلی صادق است.
پنج نت روی خطوط، چهار نت بین خطوط، یک نت بالا و یک نت پایین حامل می توان نوشت و با استفاده از نیم خطها در بالا و پایین خطوط حامل نت های دیگری نیز می توان رسم کرد.
کلید: برای نامگذاری و شناختن نتها روی پنج خط حامل از کلید استفاده می کنیم. کلیدها ابتدای حامل (سمت چپ) رسم می شوند که عبارتند از: کلید شل - کلید فا - کلید دو نکته: کلید با هر نامی روی هر خطی از حامل قرار گیرد، ابتدا نام خود را به نت روی آن خط داده و سپس مطابق دایره نتها بقیه نتها را نامگذاری می کنیم. کلید سل: نام دیگر آن کلید آواز می باشد به شکل آن دقت کنید.
پنج خط حامل: محل قرار گرفتن نتها که از طریق آن خواندن و تشخیص نتها میسر می گردد. پنج خط حامل عبارتند از پنج خط موازی که به فاصله های مساوی از هم رسم می شوند.
نکته: پنج خط حامل از پایین به بالا شماره گذاری میشوند.
اجرای جولیا فیشر قسمت بهار از چهارفصل آنتونیو ویوالدی 
