♦️هرگاه سمت چپ نتی که قبلا “دیز” یا “بمل” شده گذاشته شود، اثر نشانه ی پیشین را خنثی می کند. هرگاه نت مزبور پیشتر “دوبل دیز” یا “دوبل بمل” بوده باشد، برای خنثی کردن یکی از “دیز” ها یا یکی از “بمل” ها، باید نشانه “بکار” را با “دیز” یا “بمل” با هم به کار گرفت. در غیر این صورت، یعنی کاربرد نشانه “بکار” به تنهایی، ممکن است اثر نشانه ی دوبل (دیز یا بمل) کاملا خنثی شود.
♦️علامت دوبل بمل هرگاه سمت چپ نتی گذاشته شود، آن نت را دوبار به فاصله ی نیم پرده پایین می آورد.
♦️دوبل دیز نیز هر موقع کنار نت ما ( سمت چپ ) قرار بگیرد آن نت را دو نیم پرده ( یعنی یک پرده در موسیقی ) زیر می کند.
♦️علامت بمل هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آن را نیم پرده پایین می آورد و بم می کند. درست برعکس دیز. برای آنکه فاصله ی یک پرده (دوم بزرگ) تبدیل به نیم پرده گردد، نشانه “بمل” باید پیش از نت زیرتر نوشته شود.
🔴هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آن را نیم پرده بالا می برد. این نشانه می تواند جلوی هر نت موسیقی گذاشته شود. اگر فاصله میان دو نت پی در پی یک پرده باشد و نشانه مزبور سمت چپ نت اول (نت بم تر) گذاشته شود، طبیعی است که فاصله میان آن دو تبدیل به نیم پرده می شود و هرگاه فاصله میان دو نت پیاپی نیم پرده در موسیقی باشد و نشانه “دیز” سمت چپ نت دوم (نت زیر تر) قرار گیرد، فاصله آن دو تبدیل به یک پرده می شود.
♦️کلید یک نشانه ی موسیقی است که برای تعیین زیرتر بودن و یا بم تر بودن نت‌های نوشته شده، بکار میرود.
♦️به طور مثال برای هر سازی با محدوده صدایی بم تر و یا زیرتر کلید خاصی بکار میرود.
♦️ویولن، گیتار، سنتور، نی، تار و سه تار، به دلیل تولید صداهای نسبتا زیرتر نت نویسی آنها با کلید سل است.
♦️پیانو به دلیل گستره صوتی و اینکه از بم ترین نت تا زیر ترین نت ها را دارا هست هم با کلید سل و هم با کلید فا (فا ی خط چهارم) مشخص میگردد.
♦️و گیتار باس به دلیل بم بودن اصوات آن با کلید فا (فا ی خط چهارم) مشخص میگردد.
♦️در این مقاله ها سعی شده بسیار کوتاه و مختصر توضیح داده شود برای اطلاعات بیشتر میتوانید به کتاب های تئوری موسیقی مراجعه کنید.
♦️طریقه رسم کلید سل🎼
♦️هر گاه سمت راست نت یا سکوتی یک نقطه قرار بگیرد نصف ارزش زمانی همان نت یا سکوت به آن اضافه می شود. هرگاه دو نقطه سمت راست نت یا سکوتی قرار گیرد نصف + نصف نصف آن نت یا سکوت به ارزش زمانی آن اضافه خواهد شد. از لحاظ تئوریک در تعداد نقطه ها محدویتی وجود ندارد ولی غالبا ،حداکثر از 3 نقطه در نت نویسی استفاده می شود.
♦️و به عبارت دیگر:
♦️در صورتی که یک نقطه در سمت راست نتی قرار گیرد خودش+نصف خودش
♦️در صورتی که دونقطه در سمت راست نتی قرار گیرد: خودش+نصف خودش+نصف نصف خودش
♦️ این قانون هم در نت ها و هم در سکوت ها وجود دارد:
🔷 صدا به دو دسته تقسیم می شود
🔷١- صدای غیر موسیقیایی ( سر و صدا )
صداهای لحظه ای حاصل از انفجار، شکستن شیشه، داد و فریاد، رعد و برق و ............. در این صداها عامل شدت و ضعف و شیوش آنها قابل تشخیص است اما تشخیص زیر و بمی ( بسامد ) در آنها تقریبا غیر ممکن است. شکل انتشار موجی صوت این اصوات بسیار نامنظم و درهم است.
🔷۲ - صدای موسیقیایی(صدای ساز و یا آواز)
صداهایی که دارای زیر و بمی ( بسامد ) معین و ثابت و قابل تشخیص می باشند شکل انتشار موجی صوت این اصوات مرتب و منظم است. این اصوات به گونه های متفاوت و معمولا با سازهای موسیقی و آواز خواننده تولید می شوند.
♦️مشخصه های صوت از نظر موسیقیایی
♦️وقتی دو صوت تولید می شوند در مقایسه با هم دارای مشخصه های زیر خواهند بود.
♦️١ - نواک ( زیر و بمی)
صداهای موسیقیایی می توانند در سطوح مختلف زیر و بمی تولید شوند مثلا می گوییم صدای اصلی مردان نسبت به صدای اصلی زنان کلفت تر و بم تر است.
♦️۲- دیرند (زمان امتداد صدا )
زمانی که هر صدای موسیقیایی ادامه می یابد را گویند. واضح است که غالبا صوتها نسبت به هم ارزش زمانی متفاوت و یعنی بعضی ها کوتاهتر و بعضی دنباله دار ترند مثلا اگر آرشه را مدت طولانی روی سیم کمانچه بکشیم صدای حاصل کشیدن دارای مدت زمانی بیشتری نسبت به صدایی است که با کشیدن آرشه به مدت کمتر پدیده می آید.
♦️۳- شدت ( دینامیک، نوانس)
صداهای موسیقی می توانند نسبت به هم ضعیف تر یا قوی تر باشند. مثلا اگر مضراب را محکم روی سنتور بکوبیم صوت حاصل شدیدتر ( قوی تر ) نسبت به صوتی است که با ملایم کوبیدن مضراب روی سیم پدید می آید.
♦️۴- شیوش ( طنین، رنگ، شخصیت صوتی، تمبر صوتی)
دو صدا می تواند نسبت به هم دو جنس مختلف به لحاظ شنیداری داشته باشند. مثلا همان طور که می گوییم یک صدا نسبت به صدای دیگر تیزتر است. در واقع هر صدا دارای کیفیت ویژه ای نسبت به صدای دیگر است و این کیفیت می تواند وجه تمایز دو صدای مشابه و هم بسامد باشد مثلا اگر یک آهنگ مورد نظر را با اجرای پیانو و همان آهنگ را با اجرای ویلن بشنویم تنها طنین این دو ساز است که صدایش را از هم قابل تشخیص می کند، این کیفیت در صدای انسان نیز وجود دارد. به طور مثال شما می توانید به راحتی صدای دوستانتان را از یکدیگر تمیز دهید یعنی شخصیت صوتی هر فرد منحصر به خودش است. در این مورد در صدای خوانندگان واضح تر است مثلا به صورت عامیانه می گوییم «تن » صدای این خواننده با« تن » صدای خواننده ی دیگر متفاوت است و این «تن » از نظر موسیقیایی همان طنین است.
در سال ۱۹۹۳ فرانسیس راسچر، استاد دانشگاه کالیفرنیا، ادعایی شگفت‌انگیز را مطرح کرد. او بیان داشت که گوش دادن به Mozart’s sonata for two pianos k448 برای ۱۰ دقیقه، در افراد معمولی مهارت‌های استدلال فضایی را به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد و علاوه بر آن با پایین آوردن فشار خون، موجب آرامش می‌شود. نمره‌ی تست‌های IQ بعد از گوش دادن به این موسیقی تا ۹ امتیاز بالاتر میرود ولی این اثر فقط ۱۰-۱۵ دقیقه پایدار است. این اثر بحث‌برانگیز بوده است؛ چون همه‌ی محققان قادر به مشاهده آن نبوده‌اند ولی بسیاری نیز این اثر را ثبت کرده‌اند! این اثر بر استدلال فضایی ناحیه تمپورال اثر می‌گذارد. پیش از این عبارت تاثیر موتسارت برای اولین بار توسط آلفرد ا. توماتیس که تلاش می‌کرد از موسیقی‌های موتسارت برای درمان برخی از اختلالات استفاده کند ابداع شد.
یکی از توضیحات برای نتایج حاصل از گوش دادن به این موسیقی شاید در نحوه پردازش درک موسیقی و تصویرسازی فضایی در مغز باشد. تحقیقات زیادی در زمینه نحوه پردازش موسیقی صورت گرفته و معلوم کرده است که این کار فعالیت‌های زیادی در مغز را درگیر میکند و تقریباً همه لوب‌های مغز درگیر آن می‌شوند علاوه بر آن اجزای تشکیل دهنده‌ی موسیقی نیز جداگانه پردازش می‌شوند؛ مثلاً ریتم و قدرت موسیقی مربوط به نیمکره چپ مغزند در حالی که طنین و ملودی آن در نیمکره راست پردازش می‌شوند و حتی وزن موسیقی پردازش نمیکره‌ای ندارد!
همین تحقیقات راجع به محل‌یابی پردازش هوش فضایی هم صورت گرفته که همپوشانی زیادی را با مکان‌های پردازش موسیقی نشان می‌دهد! شاید علت افزایش IQ هم همین باشد.اثر موتسارت عموماً موقتی تلقی می‌شود. اثر طولانی مدت موسیقی بر هوش هم مورد آزمایش قرار گرفته است؛ در این آزمایش کودکان ۳-۴ ساله تحت تعلیم ساده موسیقی با کیبورد قرار گرفتند و پس از ۶ ماه قادر بودند موسیقی‌هایی ساده از موتسارت و بتهوون را اجرا کنند. پس انجام این کار از آنها تست هوش فضایی به عمل آمد که ۳۰% بهتر نسبت به کودکانی که تحت تعلیم کامپیوتر و… قرار گرفته بودند به آن پاسخ دادند.
نمونه‌ای دیگر از تأثیر این موسیقی درباره بیماران مبتلا به صرع بوده؛ ۲۳ نفر از ۲۹ نفر بیماری که برای این کار انتخاب شده بود واکنش‌های خوبی به این موسیقی نشان داد. در یک مرد بیهوشی معمول در زمان ایجاد عارضه از ۶۲% به ۲۱% کاهش یافته بود.
این موسیقی جادوی خاصی ندارد؛ فقط بسیار خاص است و به علت لذتی که به شخص می‌دهد چنین اثری را ایجاد میکند.
