عقل، احساس، عشق
موسیقی سه بخش مهم از وجود کودک را به صورت همزمان به تکاپو می اندازد و آن عقل، احساس و جسم اوست. تحقیقات نشان می دهد گوش دادن منفعلانه به موسیقی کودکان را باهوش تر می کند یعنی اگر از سنین کودکی فرزندتان را در معرض موسیقی بگذارید به روند رشد ذهنی او کمک زیادی کرده اید. اما مطمئنا این دسته از کودکان قابل مقایسه با کودکانی نیستند که به صورت فعالانه یعنی نواختن یک ساز به تمرین موسیقی پرداخته اند.
مطالعات دانشمندان نشان می دهد کودکانی که قبل از سن 7 سالگی به تمرین موسیقی می پردازند، دارای هوش بهتری هستند که این روند تسریع هوش آنها با بزرگ تر شدنشان همچنان ادامه خواهدداشت. اما نکته جالب تر اینجاست که وقتی شما به یادگیری یک ابزار موسیقی می پردازید درگیر چالشی می شوید که مدام و مدام در زندگی تان ادامه خواهدداشت. مهارت موسیقی نیاز به تمرین و استمرار دارد و این استمرار کودک شما را همزمان با بزرگ شدن دنبال می کند و به او قدرت رویارویی با چالش های زندگی را خواهدداد.
کودکانی که به صورت گروهی به تمرین موسیقی می پردازند مهارت های اجتماعی بالایی را دارا هستند. کودکان در خلال گروه موسیقی یاد می گیرند که با یکدیگر همکاری و مشارکت داشته باشند و مهم تر از همه در هماهنگی کامل با یکدیگر باشند چون در غیر این صورت نمی توانند کار عالی را ارائه دهند. علاوه بر این کودک به صورت غیرمستقیم می آموزد که وقتی قطعه ای با مشارکت گروه نواخته می شود بسیار زیباتر از قطعه ای است که توسط او به صورت مجزا نواخته می شود. این درس بزرگ او را بیشتر به جامعه و افراد پیرامونش انس و پیوند می دهد. برهمین اصل مهارت دوست یابی در کودک شکل گرفته و او را قادر به ایجاد ارتباطات اجتماعی مفید و سازنده می سازد.
