معرفی اساتید آموزشگاه موسیقی ترانه مهر شهرری(مسعود جهانگیری)

آموزش مقدماتی موسیقی را از سال 1365 با ساز ارگ و پیانو به صورت خود آموز شروع نموده و به تدریج به کلاس آقای شبستانی و سپس نزد آقای بیژن داداشی جهت آموزش علمی و اصولی تر ادامه داده و پس از آن به ساز ویولن علاقمند می شود و برای یادگیری آن به هنرستان موسیقی پسران (کلاسهای آزاد بعدازظهر) میرود و نزد آقای کامران داروغه و سپس نزد آقای محمد رضا اتابکی ویولن ایرانی را فرا میگیرد و به وبه پیشنهادو معرفی آقای کامران داروغه جهت ارتقا تکنیک های ویولن کلاسیک در محضر آقای بهروز وحیدی آذر شاگردی می نماید.

لازم به ذکر است که به مدت 10 سال از سال 1378 نزد آقای عسگری و پس از آن نزد آقای ظهیرالدینی آموزش خود را ادامه میدهد .

سوابق کاری: چندین بار شرکت در جشنواره های ورامین 

به موازات آن شرکت در جشنواره فجر موسیقی تهران به عنوان نوازنده ویولن اول (پولت یک) با ارکستر سمفونیک دانشگاه هنر که سولیست و مایستر آن آقای علی صالحی (لیسانس ویولن از دانشگاه دولتی اسلو- نروژ) و کسب مقام سوم جشنواره سال 1387و همچنین چندین اجرایی موفق از آهنگسازان بزرگ ایرانی و جهانی که رپرتوارهایی از آنها برای اولین بار در ایران با همین ارکستر سمفونیک  بین سالها 1386 تا 1388 در تالار وحدت و سالن دانشگاه هنر اجرا شد و عضو ارکستر مجلسی خسرو شیرین که این ارکستر تحت نظارت خانم دکتر ستاره بهشتی (دکترای ویولن از آمریکا) قرار داشت و همکاری  مستمر با این ارکستر و اجراهایی متعدد در مجموعه فرهنگی سعدآباد ، دانشگاه تهران ونمایشگاه بین المللی که این همکاری با ارکسترهای مختلف تهران همچنان ادامه دارد.

اجراهایی دونوازی و گروه نوازی فراوان همراه برادرشان آقای مهرداد جهانگیری بعنوان پیانیست و گیتاریست در جشنواره ها و کنسرت های مختلف در ورامین و تهران شهرستانها.

تربیت هنرجویان فراوان که هم اکنون همه آنها به امید خداوند جزء هنرمندان موفق میباشند و برخی از آنها در حال تحصیل موسیقی و برخی دیگر در ارکسترهای تهران مشغول به کار میباشند.

استاد مسعود جهانگیری هم اکنون یکی از اساتید درجه یک آموزشگاه موسیقی ترانه مهر در شهرری هستند .

 

وبلاگ استاد مسعود جهانگیری

اینستاگرام آموزشگاه موسیقی ترانه مهر

وبسایت آموزشگاه موسیقی ترانه مهر

آموزش ویولن شهرری

🔷ویولن های دستساز آنتونیو استرادیواریوس🔷

💠محققان موفق شده‌اند با بررسی چوب به کار رفته در ویولون‌های مشهور «استرادیواریوس»، به یکی از اسرار ساخت آلات کمیاب موسیقی جهان پی ببرند.

💠ویولون‌های ساخته دست آنتونیو استرادیواری، که در قرن ۱۷ میلادی تولید شده‌اند، به لحاظ طراحی و صدادهی باارزش‌ترین ویولون‌های جهان به شمار می‌روند. کوین کلی، سازنده ویولن در بوستون و متخصص سازهای استرادیواریوس، می‌گوید: «به طور کلی ساز استرادیواری به عنوان بهترین ساز ویولن تمام دوران‌ها محسوب می‌شود.»

💠از مجموع بیش از هزار ساز زهی ساخت استرادیواری، تنها حدود ۶۵۰ شاهکار امروزه باقی مانده است که همگی مورد توجه مجموعه‌داران و نوازندگان قرار دارند. تخمین زده می‌شود یک ویولن استرادیواریوس در حراجی تا ۲۰ میلیون دلار فروخته شود.

تیمی از محققان اکنون با تجزیه و تحلیل چوب دو ساز زهی قرن هفدهمی شواهدی را کشف کردند که نشان می‌دهد چگونه آنتونیو استرادیواری جوان هنر خود را تقویت کرده و مهارت‌های مورد استفاده در ساخت ویولن‌های را توسعه داده است.

💠یافته‌های تازه نشان می‌دهد ساز ساخت استرادیواری جوان با ساز دست‌ساز نیکولا آماتی از استادان سازنده ساز در ایتالیا مطابقت دارد. هرچند الهام‌گیری از آماتی در نخستین سازهای ساخته‌شده توسط استرادیواری مشهود است، با این حال وجود پیوند میان این دو صنعتگر تحسین‌شده دنیای موسیقی پیشتر تنها به صورت فرضیه مطرح شده بود.

💠سنت شاگردی در نزد یک مربی مسن‌تر، رسمی معمول در اواسط قرن ۱۷ بوده و این دو نابغه دنیای موسیقی در شهر کرمونای ایتالیا زندگی می‌کردند. با این حال شواهدی که از ارتباط میان این دو حکایت می‌کرد بسیار ضعیف بود و عمدتا به یکی از ویولن‌های ساخته‌شده توسط استرادیواری در سال ۱۶۶۶ بازمی‌گشت.

روی بدنه این ویولن یک برچسب وجود دارد که در آن در کنار نام استرادیواری درج شده بود: « Antonio Stradivari, Alumnus Nicolais Amati». این عبارت به معنی « آنتونیو استرادیواری، شاگرد نیکولا آماتی» است، با این حال محققان تاریخی نمی‌دانند منظور استرادیواری این بوده است که واقعا شاگردی آماتی را کرده یا صرفا خود را شاگرد مکتب او خوانده است.

تیمی از محققان برای روشن کردن این معمای دنیای موسیقی یک چنگ کوچک ساخته شده از چوب صنوبر توسط استرادیواری در سال ۱۶۸۱ را که در موزه هنرستان سن پیترو ماژلا در ناپل ایتالیا موجود بود، مورد بررسی قرار دادند.

💠با عکسبرداری پیشرفته، پهنای ۱۵۷ حلقه درخت که روی بدنه ساز قابل مشاهده بود اندازه گرفته شد و سپس پژوهشگران آن را با چوب سازهای آماتی مقایسه کردند. حلقه‌های درختان همچون اثر انگشت منحصر به فرد هستند چرا که میزان رشد یک درخت در هر سال به هوا، شرایط آب و تعداد زیادی از عوامل دیگر بستگی دارد و درختان هر آنچه را در محیط اطرافشان اتفاق می‌افتد به دقت ثبت می‌کنند.

در میان ۶۰۰ ساز ساخت او، چوب یک ویولون سل که توسط نیکولا آماتی در سال ۱۶۷۹ ساخته شده بود به نحو حیرت‌انگیزی با چوب چنگ استرادیواری یکی بود و از همین چوب برای ساخت هر دو ساز بهره گرفته شده است.

💠برنابی در این خصوص می‌گوید: «همه مقادیر و اندازه‌ها منطبق هستند. مثل این است که کسی تنه را به دو قسمت مختلف تقسیم کرده باشد.»

💠تیم تحقیقاتی می‌گوید این دو صنعتگر احتمالا در یک کارگاه مشترک حضور داشته‌آند و آماتی بزرگتر احتمالاً استرادیواری جوان‌تر را راهنمایی می‌کرده است. 

💠در سوی مقابل کارشناسان می‌گویند هر چند این دلیل می‌تواند قابل توجه باشد، با این حال به تنهایی نمی‌تواند ارتباط دو نفر را اثبات کند. آقای کلی می‌گوید با توجه به جامعه کوچک کرمونای قرن ۱۷، ممکن است صرفا آماتی و استرادیواری خیلی ساده چوب را از یک شخص خریداری کرده باشند.

http://reyviolin.blog.ir/

 

https://www.tarane-mehr.ir/

 

◀️لینک آموزشگاه موسیقی ترانه مهر▶️

ویولن شهرری

♦️پاگانینی و لگنانی♦️

  💠 نیکولو پاگانینی (1840-1782) در تاریخ گیتار چهره ای غیر متعارف بود – نوازنده ی جهانی ویولن که گیتار نیز می نواخت و برای این ساز قطعاتی را آهنگ سازی کرد . اولین قطعه ی دو نوازی گیتار و ویولن به نام Variazioni sulla Carmagnolaرا در دوازده سالگی نوشت و در تمام طول زندگی خود تلاش بسیاری در ارتقاء موسیقی این ساز محبوبش نمود .

 💠  پاگانینی به بسیاری از گیتاریست های خوب زمان خود آموزش داد ؛ در سال 1821 با جولیانی ، در سال 1831 با کارولی و در سال 1834 با زانی فرانتی ملاقات کرد . در سال 1836 با لگنانی در تورین ملاقلات کرد و با یکدیگر قرارداد برگزاری کنسرت دونوازی را گذاشتند

قطعاتی که پاگانینی برای گیتار نوشت شامل 43 کاپریس ، 37 سونات و تعدادی سوناتینا و قطعات کوتاه دیگر است . وی قطعاتی برای گیتار با کوارتت زهی ، قطعات بسیاری برای دوئت گیتار و ویولن و چندین تریو نوشت . تنظیم تکنوازی گیتار قطعه گراند سوناتای او برای ویولن و گیتار امروزه قطعه محبوبی برای اجرا در سالن های کنسرت است . لوئیجی لگنانی (1877 – 1790) که گویی دوست صمیمی پاگانینی بود ، نخستین اجرای عمومی خود را به عنوان گیتاریست در 2 جولای سال 1819 در لا اسکالا واقع در میلان انجام داد و به عنوان پروفسور گیتار فرانسوی شناخته شده بود . در اکتبر سال 1822 سفری را به ایتالیا ، آلمان ، اتریش و فرانسه انجام داد و سپس برای برگزاری کنسرت در سال 1832 به وین بازگشت . در آن زمان به گیتار ساز ها کمک شایانی کرد :

💠  لگنانی هنگامی که در وین بود از معروف ترین سازندگان گیتار دیدار کرد ؛ او اطلاعات ارزنده ای در مورد جزئیات آکوستیک صدا در ساخت گیتار به سازندگان گیتار ارائه داد و مدل های مختلفی از گیتار و یک گیتار ترز نیز ساخت . گیتار های که بر اساس اصول لگنانی توسط ریز و استافر ،   هر دو اهل وین ، ساخته شدند ، دارای برچسبی بودند که نماد نقش لگنانی در ساخته شدن گیتار های آنان بود . برچسب گیتار های ریز دارای این متن بود : " این مدل توسط لوئیجی لگنانی طراحی ، توسط جورج ریز در وین ساخته و به نماد عود ویولن است" و برچسب های استافر اینگونه بود : "جوآن آنتون استافر در وین ، پس از طراحی لوئیجی لگنانی ساخته است . "

 💠 در 29 اکتبر 1835 لگنانی به دلیل افتادن از کالسکه و شکستن بازویش کنسرتش را لغو کرد . (سور و آگوادو جایگزین وی شدند .) متاسفانه جزئیات دقیق در مورد فعالیت های موسیقیایی لگنانی با پاگانینی تا حدودی نامشخص اند . گفته شده است که آنان با یکدیگر به برگزاری کنسرتی در 9 ژوئن سال 1837 در سالن تئاتر کوریگنانو در شهر تورین پرداختند . اما به دلیل فقدان سلامت پاگانینی قادر به برگزاری کنسرت دیگر نشدند .

  💠لگنانی در سال 1837 در دورسدن و مونیخ به اجرای کنسرت پرداخت . او در سال 1842 به اسپانیا سفر کرد و در 29 می در مادرید به برگزاری کنسرتی پرداخت که ماریانو سوریانو فورتز در مورد اجرای وی چنین می گوید :

💠سنیور لوئیجی لگنانی ، نوازنده گیتار ایتالیایی ، چند فانتازیا و واریاسیون را با ارکستر کامل و همچنین چند قطعه ی تکنوازی از ساخته های خود را بسیار خوب اجرا کرد . او به یاد ماندنی ترین توانایی خود را در اجرای ماهرانه به نمایش گذاشت و آهنگی بسیار عمیق با آوازه ی زیبا و نادر را به ویژه در اجرای شاعرانه روی سیم های باس به نمایش گذاشت . او پس از اجرای دوباره این کنسرت ، بارها و بارها برای اجرا فراخوانده شد .

  💠لگنانی در سال 1850 به رونا بازگشت و باقی عمر خود را صرف ساخت گیتار و ویولن کرد . آخرین لیست قطعات وی شامل یک سری واریاسیون ، پوت پوری ، روندو ، تمرین و غیره است .

 💠 قطعات وی طرفداران زیادی برای اجرا در سال های کنسرت نداشت . اما قطعه ی بسیار خوب 36 کاپریچو اپوس 20 که شامل تمام تونالیته های ماژور و مینور است ، توسط نوازندگان حرفه ای اجرا شده و اثری به یاد ماندنی داشته اند:

  💠 اگر چه کاپریچوهای لگنانی بخشی از فهرست قطعات کنسرتی بوده اند اما اجراهای زنده یا ضبط شده این قطعات بسیار کم بوده اند ؛ یک دلیل آن سختی قطعات است –  بسیاری از قطعات فقط وقتی زیبا هستند که در سرعت بسیار بالا نواخته شوند –  و دلیل دیگر اینکه تمرین های کاست ، جولیانی و تا حدودی سور بر قطعات وی غلبه دارند . ولی کاپریچوهایش از لحاظ سبک تا حدودی متفاوتند و نوازندگی بسیار خوب با ویژگی موسیقایی که ریشه در سنت موسیقی اپرای ایتالیایی دارد ، با هم پیوند خورده اند .

https://reyviolin.blog.ir/

 

http://www.tarane-mehr.ir/

 

◀️لینک آموزشگاه موسیقی ترانه مهر▶️

اِستاکاتو (ایتالیایی: Staccato) یا مقطع

 

 

♦️یک شکل از جمله‌بندی یا «آرتیکولاسیون» در موسیقی است که با قرار دادن نقطه‌ای در بالا یا پایینِ یک یا چند نت ، ارزش زمانی آن را به نصف کاهش می‌دهد. در این شیوه ابتدا نیمی از ارزش زمانی نتِ داده شده اجرا و نیمی دیگر به سکوت تبدیل می‌شود. اجرای اِستاکاتو در ریتم موسیقی تغییری ایجاد نمی‌کند و نقطهٔ مقابل حرکتِ متصل یا لگاتو محسوب می‌شود.

 

http://www.tarane-mehr.ir

دو ی وسط

 

برای ارتباط کلیدها به هم و پی بردن به نت های مشترک کلیدها لازم است که «دو » ی وسط را در هر کلید بشناسیم به طور مثال گاهی لازم می شود نت های قطعه ای را که برای ساز فلوت نوشته شده است، همان نت ها را برای ویلن آلتو ( که با کلید آلتو نت نویسی می شود ) نوشت.

 

 

http://www.tarane-mehr.ir