آکسان (از انگلیسی: accent) در موسیقی، به مفهوم تاکید بر شدت اجرای نت و یا نت هایی که این با این علامت مشخص شده باشند و حدودا نوانس(شدت) تاکید بر هر نت که با این علامت مشخص شده باشد تا دو برابر افزایش می یابد
دولاخط بازگشت یا تکرار (به انگلیسی: Repetition)، علامتی است که در انتهای یک میزان آمده و به شما میگوید، باید یک قسمت یا کل قطعهٔ موسیقی تکرار شود.
اگر بخواهیم قسمت مشخصی از قطعه تکرار شود، آن بخش را بین دو علامت تکرار قرار میدهیم، اما اگر فقط یک علامت بازگشت در پایان میزان وجود داشته باشد، به معنای آن است که از ابتدای قطعه تا علامت تکرار را دوباره اجرا کنیم.
علامت دولاخط بازگشت، همانند دولاخط پایان از یک خط باریک و یک خط ضخیم تشکیل شده، با این تفاوت که قبل از آن دو نقطه روی هم (:) آورده میشود.
دولاخطِ بازگشتِ معکوس، که علامتی قرینهٔ علامت دولاخط بازگشت است، نمایانگر شروع محدودهٔ بازگشت برای یک قطعهٔ موسیقی است.
دولاخط پایان علامتی است که در انتهای نتهای یک آهنگ میآید و نشان دهندۀ پایان قطعه موسیقی است. در واقع زمانی که یک قطعه موسیقی که از سازهای متفاوت تشکیل شدهاست میخواهد اعلام کند که به پایان رسیدهاست، از علامتی که آن را دولا خط پایان میگویند استفاده میشود که برای بستن میزان به نشانه خاتمه قطعه است. مشخصه این دولا خط، ضخیم بودن خط بیرونی نسبت به خط داخلی هست.
اما چنانچه هر دو خط باریک باشند، این دولا خط برای جدا کردن بخشهای مختلف در یک قطعه موسیقی استفاده میشود مثلاً اگر در میزان قبل و بعد کسر میزان تغییر کرده باشد از دوخط باریک موازی استفاده میشود که به آن «دولاخط» می گویند.
تنبک یکی از اصلی ترین اجزای موسیقی سنتی ایرانی است .تنبک در کنار دیگر ساز های کوبه ای ایرانی به دو صورت تکنوازی و همنوازی نواخته میشود که امروزه تمرکز استادان این ساز بیشتر بر روی تکنوازی و تکنیک نوازی تنبک معطوف شده است. آموزش تنبک در موسیقی ایرانی پایه و اساس ریتم شناسی است و نقش بسیار مهمی در آن دارد.در واقع تنبک نقش اصلی را در ریتم و ضرب قطعات موسیقی سنتی ایفا میکند . تقریبا تمام نوازنده های ساز های ایرانی نیاز به دوره ی ریتم شناسی و ضرب توسط ساز تنبک را دارند که به درک آنها از ریتم کمک کند و باعث سریع تر شدن فرایند آموزش موسیقی شود. این ساز به دو صورت تنبک و دمبک تلفظ میشود که شکل امروزی تر آن تنبک است.این کلمه متشکل از دو بخش تن (تم) و بک است که این دو از حرکات اصلی نوازندگی این ساز میباشد.
❇️خط اتحاد خطی منحی است که 2 نت هم نام و هم فرکانس را به هم متصل می کند ،هرگاه 2 نت با خط اتحاد به یکدیگر متصل شوند فقط نت اول اجرا می شود و ارزش زمانی نت دوم به نت اول اضافه می شود. در حقیقت خط اتحاد عملکردی شبیه به نقطه دارد با این تفاوت که با استفاده از این خط آهنگساز می تواند به میزان دلخواه به ارزش زمانی نت اول اضافه کند.
❇️خط اتصال خطی منحنی است که 2 یا چند نت غیر هم نام و غیر هم فرکانس را به وصل می کند و به این معنی است که نت های زیر این منحنی باید بدون وقفه اجرا شوند. برای مثال یک خواننده باید نت های زیر خط اتصال را با یک نفس و اجرا کند و یا در سازی مثل ویولن نوازنده نباید این نت ها را با تغییر جهت آرشه اجرا کند.
✳️به تکنیک اجرای نت های زیر خط اتصال لگاتو (Legato) نیز می گویند.
خطوط اضافه ( تکمیلی) روی پنج خط حامل تنها یازده نت را می توان جای داد، حال برای ادامه دادن نتها از خطوط اضافه استفاده می کنیم.
نکته: خطوط اضافه را از بالا و پایین بنا به نیاز می توان ادامه داد. نکته: خطوط اضافه در مورد کلیدهای دیگر نیز کاربرد دارد. توضیح: برای یادگیری خطوط اضافه باید به منطق آن توجه کنیم. آخرین نتی که از پایین با کلید شل نوشتیم نت «ر» ( زیر خط اول ) می باشد پنج خط دیگر زیر آن فرض و همانند گذشته نت ها را روی خطوط و بین خطوط می نویسیم و نام گذاری می کنیم.
بنا به نیاز باز می توان خطوط دیگری علاوه بر این پنج خط فرضی در نظر گرفت. همین منطق در مورد نت ها با خود اضافه در بالای پنج خط اصلی صادق است.
پنج نت روی خطوط، چهار نت بین خطوط، یک نت بالا و یک نت پایین حامل می توان نوشت و با استفاده از نیم خطها در بالا و پایین خطوط حامل نت های دیگری نیز می توان رسم کرد.
کلید: برای نامگذاری و شناختن نتها روی پنج خط حامل از کلید استفاده می کنیم. کلیدها ابتدای حامل (سمت چپ) رسم می شوند که عبارتند از: کلید شل - کلید فا - کلید دو نکته: کلید با هر نامی روی هر خطی از حامل قرار گیرد، ابتدا نام خود را به نت روی آن خط داده و سپس مطابق دایره نتها بقیه نتها را نامگذاری می کنیم. کلید سل: نام دیگر آن کلید آواز می باشد به شکل آن دقت کنید.
نام گذاری نت ها روی پنج خط حامل با کلید سل
پنج خط حامل: محل قرار گرفتن نتها که از طریق آن خواندن و تشخیص نتها میسر می گردد. پنج خط حامل عبارتند از پنج خط موازی که به فاصله های مساوی از هم رسم می شوند.
نکته: پنج خط حامل از پایین به بالا شماره گذاری میشوند.
دایره نتها: نت های موسیقی را می توان روی دایرهای فرض کرد که اگر هم جهت عقربه های ساعت حرکت کنیم در واقع روی پنج خط حامل بالا رفته ایم و بالعکس.